Ekte kjøpmannsdisk

Ein finn mykje rart i gamle hus, og vårt hus er ikkje noko unntak. Kanskje tvert imot, sidan mannen som budde her i gamle dagar verkeleg visste å ta vare på alt som kanskje (eller kanskje ikkje) kunne komma til nytte ein gong. I kjellaren i huset vårt (om ikkje eg har misforstått noko) hadde han krambua si, og stadig finn me i hus og uthus bevis for dette.

Innerst i kjellaren stod det ein heilt ekte kjøpmannsdisk, som han nok brukte i butikken sin. Eg anar ikkje kor mange år denne disken har stått her utan annan funksjon enn å ta opp plass, men i eit anfall for eit par veker sidan fann me ut at me skulle ta den ut.

Til trass for at lite praktisk har vorte gjort med oppussing dei siste vekene har ikkje planlegginga stoppa opp! Eit evig problem, sjølv med vårt ganske store kjøkken, er oppbevaring. Me har slett ikkje nok skuffer og skap! Midt i denne tankerekkja kom me til å tenkja på den gamle kjøpmannsdisken. Og som sagt, i eit anfall av arbeidslyst fekk me den frå kjellaren til uthuset, der den no står opp-ned.

Det skulle me aldri ha gjort! Sjølvsagt må minst 30 år i eit kjellarhòl gjere sitt, og då benken var komen utom døra såg me at ein god del av understellet var fuktskada og tildels råte. Pappen min, som var med og bar vidunderet frå kjellar til uthus, rynka kraftig på nasa og ytra at det nok er der ute den passar best. Eg er sjølvsagt ikkje einig, og set mi lit til at rosamannen med kreativitet og fingerferdigheit klarar å fiksa det som må fiksast. Eg vil ha kjøpmannsdisk på kjøkkenet! Med 12 gode skuffer - hurra!

På bileta ser du noko av det som gøymde seg i skuffene, saman med varelister, notatbøker og mykje anna. Noko som kanskje var ein mjølspade? Eller ein noko anna-spade? Skal det kanskje vere litt vanilje-essens i desserten?

Eller kva med sats til ekte heimelaga tomtebrygg? (Ikkje noko for born kanskje, siden det står på flaska at den skal gjære i 10 dagar......)

Eg håpar at prosjekt oppussing skal komma litt vidare i påsken, men føler meg ikkje heilt trygg. Å pussa, mala eller snikra innomhus på dagtid er ikkje så lett med to små ivrige hjelparar.

Kveldane som gressenke går fort, og ligg eg jammen etter skjemaet for å komme meg tidleg til sengs - igjen!